Stap 2: (Selectie)Dagje Utrecht! - Reisverslag uit Rotterdam, Nederland van Douwe Stroom - WaarBenJij.nu Stap 2: (Selectie)Dagje Utrecht! - Reisverslag uit Rotterdam, Nederland van Douwe Stroom - WaarBenJij.nu

Stap 2: (Selectie)Dagje Utrecht!

Door: Douwe

Blijf op de hoogte en volg Douwe

10 Maart 2012 | Nederland, Rotterdam

De Selectiedag, ik denk dat je dat wel het leukste onderdeel van de selectieprocedure kunt noemen! Naast het te horen krijgen dat je geselecteerd bent natuurlijk...

Een week na de voorjaarsvakantie was het zo ver. Na op het laatste moment te hebben nagedacht over een voorwerp dat ik moest meenemen en met veel plezier informatie over het interessante onderwerp ontwikkelingshulp had verzameld voor een debat stond ik zaterdagochtend 10 maart vroeg naast me bed. Want we moesten ons om 09:00 melden in Utrecht!

Ik reed met mijn moeder richting University College, ik had er eigenlijk best zin in! Ook al vond ik het moeilijk om me voor te stellen hoe het zou zijn.. groepsopdrachten, debat, interview met twee selecteurs. Dat was het enige wat ik wist van Lisa die het al had meegemaakt.

Daar eenmaal aangekomen, voel je wel wat gezonde spanning, zoals ik dat ook wel eens had 5minuten voor aanvang van een voorstelling. Wat voor mensen zouden er zijn? Wie zouden er nog meer door zijn?
University College moet je voor je zien als een te gekke campus met gave studentenhuizen met een mooi groot campusplein en beetje klassieke gebouwen. Kortom een super locatie!

De eerste die ik daar leerde kennen was Noor. (niet de Noor die me ooit enthousiast had gemaakt voor UWC!)
Samen liepen we met onze ouders naar het gebouw waar we naar toe moesten, en hebben we elkaar een beetje leren kennen. Daar stond Gerco (voorzitter selectie comité in de deur opening! 'Oohnee he wat zullen we nou krijgen.. ' zeiden we toen. Hij zegt ons gelukkig vriendelijk gedag, ik geef hem een hand en hij vertelt ons dat we een naamkaartje moeten halen en een foto moeten maken.

Binnen was het al erg druk, veel ouders met een kopje koffie en al veel andere kandidaten. Mijn moeder raakte in gesprek met de ouders van iemand en ik praatte weer verder met Noor en haar vriendin Charlotte, ook een mede-kandidaat. Dat begon al gezellig dus!

Toen moesten de ouders weg en werden wij gevraagd om in de oude houten bankjes plaats te nemen. Er werd toenwel ernstig geloerd naar elkaar, dat kan ik me nog herinneren. Maar al gauw haalt Gerco die spanning weg met zijn gerust stellende praatje over vandaag. Allereerst kwamen alle selecteurs en spel begeleiders het podium op die zich moesten voorstellen. Daarna moesten wij op het podium en kregen we de opdracht om zo snel mogelijk op Alfabetische volgorde te gaan staan, leuk bedacht want zo leerde je elkaars namen snel kennen.

Na het noemen van je naam werden we ingedeeld in groepjes en gingen we mee met een spelleider, mijn spel leider was toen Roanna. Toevallig het meisje die ik me nog zo goed kon herinneren van de Informatiedag achter het kraampje van Costa Rica! Super tof dus.
Met onze groep deden we wat ice breaking spelletjes en moesten we onszelf voorstellen aan de hand van ons meegenomen voorwerp. Ik had een windvaantje die aangaf dat ik altijd weet welke richting ik op wil, dat als ik wind tegen heb er nog steeds voor ga en noord,oost,zuid, west ben georiënteerd!
Anderen (Tom, Tess, Vita, Quint en Yorick) hadden bijvoorbeeld een schiderijtje, wereldbolletje of een stukje klimop meegenomen.
Ik weet nog dat ik het eerst heel raar vond dat er twee selecteurs in de hoek met pen en papier zaten maar dat ik me daar later niks meer van aantrok, en dat ik ze eigenlijk was vergeten.
Het was erg leuk om mijn groep zo te leren kennen en na een tijdje voelde het ook wel vertrouwd het was ook heel gezellig.
Na het voorstellen deden we een tekenopdracht, drie groepen kregen elk een stuk vel papier en zonder met elkaar te overleggen moest het overeen komen met de andere groepen. Alleen om de 5minuten kon 1 iemand heel even overleggen met de andere groepen op de gang, zodat we wisten hoe we de papieren vellen konden aansluiten.
We hebben vooral veel gelachen toen, en uiteindelijk een hilarische tekening gemaakt!
Toen de tijd om was moesten we kijken of de drie vellen pasten, natuurlijk liep dat niet helemaal goed over, maar dat maakte allemaal niks uit.

Toen kregen we een korte pauze en daarna waren de debatten over ontwikkelingshulp, het was een soort 'act debating' dus iedereen had een personage, zo was ik Bono :) Je moet dan dus je eigen mening aan de kant leggen en je gaan verdiepen in die van je karakter. Van dat debat had ik veels te veel verwacht, het was helemaal niet zoals ik dat dan bijvooreeld op school deed, Lagerhuis debatten, maar het was chaotisch en heel kort.
Ik zat toen weer met Quint en Vita en nieuwe kinderen, Yousra, Margot en Julian. Tijdens zo'n debat leerde je elkaar helaas niet heel goed kennen nog. Uiteraard zaten er weer selecteurs in de hoek. Het was zo voorbij helaas, maar ik had mijn punten wel kunnen zeggen. Ik heb ook een paar keer gezegd dat we samen tot een oplossing moesten komen zoals de bedoeling was want we bleven maar debatteren!

Na de debatten gingen we weer wat luchtigers doen, zonder selecteurs er bij namelijk 'Zumba' dansen! Onder leiding van Nienke een Alumni van Adriatic College in Italië en Bart die ik al had ontmoet bij de Informatiedag bij het kraampje van UWC- USA. Dat was ook echt hilarisch.

Na het 'dansen' was het LUNCHTIJD! En aan tafel heb ik heel veel leuke mensen (beter) leren kennen, waaronder Lotte, Yousra weer, Yorick uit mijn eigen groep, Ruby, Johannes en ik kwam Xinyi tegen van de Informatiedag! Ik kan me dat echt herinneren als onwijs chill en gezellig. Ook kwam ik daar in de kantine een goede vriend van mij tegen, Marc, die ik kende van een productie waar ik in speelde, die daar studeerde.

Na de lunch werden we weer in andere groepjes verdeeld en hadden we de hele middag de tijd om een presentatie voor te bereiden. Tijdens die voorbereiding namens ze telkens een iemand mee voor 'het interview' waar iedereen zo zenuwachtig voor was de hele tijd maar die eigenlijk reuze meeviel!

Ik werd als eerste geroepen (zul je altijd zien) en ik moest meelopen naar een ander gebouw. Daar nam ik plaats tegenover een jonge mevrouw en meneer en het eerste wat ze zeiden:
'Jeetje Douwe, wat heb jij veel gedaan al zeg!!'
Dat gaf me een goed gevoel en daarna hebben we eigenlijk heel fijn gepraat! Leuke vragen, maar ook moeilijke vragen zoals: 'Wat is jouw ideale wereld?'

Na het gesprek ( over tijd inmiddels ) moest je verplicht naar de 'opvang' waar je kon uithuilen als je wilde, maar dat was bij niemand het geval en ik had er zelf ook wel een goed gevoel bij hoe het was gegaan.

Na de 'opvang' ging ik weer terug naar mijn presentatie groep! Waar ik heel leuk weer met Noor zat en met Lennart als begeleider (UWC Mahindra). We waren nog niet echt op weg helaas, maar toen voegde een ander groep zich bij ons met o.a. Otto en Sam-Louise, die een leuke 'Holland' quiz hadden bedacht. Dat werkten we met z'n allen uit, en het was uiteindelijk echt heel grappig. Toen de tijd om was en iedereen zijn interview had gehad, was het de bedoeling dat we de stukjes gingen presenteren aan de hele groep. Dat was echt geweldig om te zien.

Het einde van de dag was daar, en na iedereens naam op te hebben geschreven voor de Facebook groep van Selectiedag 10maart werd iedereen opgehaald. Mijn moeder stond ook al snel voor de deur en zij heeft de hele rit een hele enthousiaste Douwe naast zich gehad. Omdat het gewoon super gezellig was en omdat ik hele leuke mensen had ontmoet maar helaas.. er zou de volgende dag ook een selectiedag zijn, waar Ella van mijn school naar toe ging. Waren die misschien beter je wist het niet..

Het was een kwestie van afwachten..

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Douwe

Hallo allemaal! Dit jaar ben ik geselecteerd, na drie zware selectierondes, om mijn laatste twee schooljaren van mijn vwo af te maken in Italië, in Duino om precies te zijn. De school waar ik naartoe gaat heet United World College of the Adriatic. UWC heeft een wereldwijde keten van middelbare scholen met leerlingen uit meer dan 110 landen. Het UWC heeft als doel jongeren (leeftijd 16-18 jaar) uit verschillende landen en culturen samen te brengen om wederzijds begrip te stimuleren. Culturen en het vieren van verschillen staat dus centraal. Want verschil verrijkt! Ik heb er heel veel zin in, maar ga jullie wel erg missen (vergeet niet ik kom in die twee jaar terug in de vakanties!) en ik wil graag mijn ervaringen met jullie delen! Ik ga mijn huidige school het Erasmiaans verlaten en een groot avontuur tegemoet. Vandaar dus mijn blog. Veel leesplezier!

Actief sinds 24 Mei 2012
Verslag gelezen: 576
Totaal aantal bezoekers 56397

Voorgaande reizen:

27 Augustus 2012 - 25 Mei 2014

Op naar Italië!

Landen bezocht: