FIRST TERM? SUCCEEDED!

Ciao a tutti!

Mijn laatste blog voordat ik jullie alles zelf persoonlijk kan gaan vertellen want vanaf deze Donderdag ben ik weer in het koude sneeuwige Nederland! Alhoewel Italië nu toch ook wel een andere kant laat zien met een heleboel sneeuw..

Ik heb een ongelofelijke drukke week achter de rug, mijn agenda stond echt helemaal vol maar gelukkig met alleen maar leuke dingen!

De week begon met een hele gave laatste zeil les waar we met z'n alleen op de boot van onze leraar Maurizio gingen varen. Het is een oude Franse boot ui 1981. De merknaam is FLORES, een erg mooie tweemaster, waar hij zelf heel veel aan gewerkt heeft. Dat kun je duidelijk zien, net als onze boot de Windvang thuis.

Was heel gaaf weer even op een grote boot te varen en even een écht groot zeil te hijsen en een route uit te stippelen op een kaart. Iedereen vond het ook echt heel bijzonder en koud.

Vorige week werd ik aangesproken door de meneer die hier over alle muziek gaat, Stefano genaamd (al eerder genoemd geloof ik), hij vroeg of ik bij het Madrigal Choir wilde. Dat is eigenlijk een net wat lastiger koor waar we maar met z'n achten zijn en waar je dus altijd te horen bent, we doen moeilijkere stukken en ze wilden allemaal heel graag dat ik er bij kwam. Dus die Dinsdag was mijn eerste keer en dat was heel tof! Na de Kerstvakantie ga ik dat doorzetten!

Die avond werd ook de Project Week lijst gepubliceerd en ja hoor ik heb mijn eerste keus gekregen! ISTANBUL IT IS! Ik ben ontzettend blij, we hebben een hele leuke groep een gaaf programma waar we ons de komende maanden in gaan verdiepen en het wordt sowieso een fantastische ervaring. Dat weet ik zeker! Dit gaat plaats vinden tussen 2maart en 10maart.

De volgende dag weer een interessante dag op school en na school weer een zon te zien, dus gelijk ging iedereen weer op het balkon! In de middag had ik weer mijn CAS Activities dus eerst Theater waar we plannen hebben gemaakt voor de Arts Week volgend jaar. Daarna moest ik me melden in de Headmasters Office... Nee, niks rebels gedaan gelukkig. Maar uit de 20 aanmelding essays voor de MUN Conference in Cairo, Egypte, hadden ze er vier uitgekozen om een interview te hebben met Mike, de rector. Ik was een van die vier, waar ik sowieso al heel blij mee was. Het gesprek was eigenlijk heel fijn, we hebben goed gepraat en heeft me van alles gevraagd over de topics die ze hadden opgestuurd per e-mail. De Olie Crisis in 2015 die ze voorspellen, de situatie in Syrië en nog veel meer. Gelukkig had ik op alles een antwoord door mijn research van tevoren en bleek... dat ik de volgende dag was geselecteerd. Mijn geluk kon niet op eerst Istanbul en nu ook nog Cairo!! Samen met Yulia uit Rusland, die een onwijs gepassioneerde debater is en erg goed. Als jullie een beetje het nieuws gevolgd hebben zal je vast wel denken: ‘Is hij gek geworden daar naartoe te gaan!?’ Maar dit is een project dat ook al jaren draait hier op de college vorig jaar was er een vergelijkbare situatie en de college beslist altijd van tevoren (want het gaat plaatsnemen tussen 24mrt en 28mrt) of het stabiel is. Maar Cairo is natuurlijk wel een hele gave stad, en ik vind het zo gaaf! Ik kan niet wachten en het lijkt me nogmaals een fantastische ervaring!

Die zelfde avond ook, het einde van 'the Great Debaters' laten zien in Filmclub. Die erg is aangeslagen. De mensen hier waren erg onder de indruk, het is ook wel een ontroerend, spetterend einde.

Ook gelukkig nog even kunnen Skypen met de hele familie die bij mij thuis Sinterklaas vierden met z’n allen op Pakjesavond! Ontzettend cool iedereen weer te zien en baalde er natuurlijk wel van dat ik er niet bij kon zijn, maar nog maar een weekje dacht ik toen!

Die nacht met een grote zak strooigoed op stap gegaan en alle residences afgegaan, en elk schoentje gevuld. Het was een ware hit, er stonden een heleboel schoenen buiten en de zak was zelfs bijna op aan het eind. Mensen hadden zelfs ook iets in hun schoentje gedaan voor ons! De volgende ochtend leuke reacties gehoord en ik ben blij dat we dat gedaan hebben en onze gekke Nederlandse traditie hebben gedeeld met iedereen. 'Want, het is toch super vies om snoep te doen in een schoen???' zeiden ze hier eerst.

De volgende dag was het hier pas echt Sinterklaas, nouja San Nicola dan. Maar ook was er de opening van een geweldig grote COOP hier om de hoek. Wij als UWC Adriatic Choir waren uitgenodigd om te zingen bij dit evenement en we hadden ons dan ook allemaal Kerst-achtig verkleed en een aantal nummers gezongen voor de mensenmassa die allemaal klaar stond die nieuwe grote COOP binnen te stormen. Ik moet zeggen dat hij ook wel heel groot is en heel fijn aangezien het maar 7min lopen is van Duino en heel veel heeft, in plaats van de bus nemen van 15min naar Monfalcone naar Emisfero.

Die middag ook laatste keer Social Service voor de Kerstvakantie, dus ook dat hadden ween Kerst tintje gegeven door een Kinder Kerst verhaal te vertellen in het Italiaans en het dan vervolgens uit te beelden. Allemaal gek verkleed natuurlijk en daarna gewoon gedaan, niet wetend wat ze er van zouden vinden. Ze vonden de Kerstman die helemaal bedekt was met een baard wel erg eng eerst, maar later begrepen ze het verhaal en vonden ze het echt geweldig.

In de avond was er hier in Duino een groot feest georganiseerd voor de lokale bevolking en werd de Piazza afgezet en hebben wij (de studenten) rondom de Kerststal en de Kerstboom die is opgezet een show verzorgd in dikke jassen, handschoenen en mutsen. Carolling, dansen alles er op en eraan. De rondom liggende cafés hadden allemaal lekkere hapjes verzorgd, dus kerstbrood, warme chocolade melk en een soort Glühwein dus het was een groot feest.

Wij Dutchies hebben het feest nog even doorgezet bij Annemarie thuis, waar we de Sinterklaas avond hebben gevierd met al het lieve eten dat jullie van thuis hebben opgestuurd. Lieve Opa&Oma super bedankt nog we hebben alle nootjes lekker gegeten en ook mijn vrienden thuis die nog een pakket hadden opgestuurd , het is helemaal opgegaan. Gezellig met z'n allen op de bank de oer Nederlandse film 'Alles is Liefde' gekeken en natuurlijk helemaal in een deuk gelegen van het lachen maar ook om de Engelse ondertiteling die aan moest voor Annemarie haar man.
Een geweldige avond met z'n allen, en lang niet meer zoveel gelachen.

Die zelfde nacht kwam mijn terza (derdejaars) Julia aan in Duino en dat was natuurlijk super tof, we hadden elkaar nog nooit ontmoet maar wel veel gehoord over elkaar. Want zij en Job waren natuurlijk de secondi van al mijn secondi hier en in het speciaal van Reine en Annelies. Leuk haar te ontmoeten en ontzettend leuk kunnen praten natuurlijk aangezien we zoveel ervaringen delen.

De volgende dag was het alweer Vrijdag waar we op school alles nu herhalen van de First Term en dat is wel erg fijn. Die avond was het tijd voor de Christmas Open Mic waar iedereen gezellig bij elkaar kwam in Fore Dayroom en iedereen de microfoon greep. Ook ik heb mijn best gedaan voor een goede show en de mensen vonden het super!

Na de Show keken we naar buiten en was heel Duino bedekt met een dikke laag sneeuw. Dus... tijd voor een SNOWBALL FIGHT. Iedereen heeft zich warm aangekleed en op Fore Lawn een super gaaf sneeuwbal gevecht gehad. Super leuk om te zien hoe het voor sommige mensen een wonder is en als gekken rond rennen en de sneeuw proberen op te vangen. Ook leuk en vooral pijnlijk om te voelen hoe sommige mensen er zo aan gewend zijn, zoals de Scandinaviërs bijvoorbeeld die iedereen hebben bekogeld en waarvan ALLES gewoon raak was. Daarna nog met een groep mensen gezellig gepraat en een film gekeken en de verjaardag gevierd van mijn secondi Vicky (uit Uruguay) en John (uit Zuid-Afrika). Die Zaterdag lekker uitgeslapen en geleerd voor mijn Environmental Systems test op Maandag. En in de avond geskyped met mijn vrienden thuis die ook Sinterklaas aan het vieren waren.

Diezelfde avond was het tijd voor 'X-mas Night Oriëntering' , dat inhoudt dat elke Tutorgroup een map krijgt van Duino met daarop punten die we moeten vinden. Diegene die de meeste punten weet te vinden binnen een uur wint! Het was echt onwijs gaaf, in de witte sneeuw warm aangekleed en als een gek door heel Duino gerend en Cernizza het grote bos hier met een zaklamp. We zijn als Tutorgroup op de vierde plek geëindigd dus dat is heel goed!

Die avond een gezellige Mickeys gehad met iedereen en ook met Julia dus nu. Zondag weer hard geleerd, veel geslapen en een film gekeken met mijn roommate Moe en in de avond uit eten gegaan met Catalina in een pizzeria in Monfalcone, wat heel erg leuk was!

Toen was het alweer maandag 10 december, en begon er een nieuwe laatste schoolweek hier op UWC Adriatic. Het ijs begint alweer te smelten en de zin om naar huis te gaan te stijgen. Iedereen is al bezig met pakken, opruimen en klaarmaken voor de terugreis. Ik persoonlijk kan ook niet meer wachten jullie allemaal weer te zien en we gaan er een geweldige maand van maken!

Tot HEEEEEL snel dus nu! Ik kom deze Donderdag rond 14:40 aan op Schiphol en ben de volgende ochtend gelijk bij mijn halfjaarlijkse tandarts beurt te vinden en daarna op het oude vertrouwde Erasmiaans na een halfjaar!
Ik ga hier nog even de laatste leuke dingen doen, iedereen nog even zien en Merry Christmas wensen.
Heel veel liefs! Nog twee nachtjes!


Arrivederci!