Één GROOT avontuur!

Ciao a tutti!

Jaja ik weet het, vorige week niet geschreven.. maar we gaan het even goed inhalen want er is ontzettend veel gebeurd afgelopen TWEE weken dit keer dus.

Om te beginnen met een super grappige Tutorial Dinner waarin we gingen gourmetten met onze Tutor Helen, met dit keer als thema: ORANJE! Hester en Ik (zelfde tutor group) hadden het dus wel makkelijk!
Volgende avond de vertrouwde avond in the Lecture Room voor Filmclub waar we de Franse film afkeken, en halverwege kreeg ik te horen dat mijn Opa&Oma Mimi thuis (in NL) waren dus daarna als een gek naar mijn computer gerend om met ze te kunnen skypen! Erg fijn ze weer te zien! Had ze gemist!

Die Donderdag ook mijn eerste keer Social Service gehad, waar we met een groepje van 8 en een supervisor naar een dagopvang gaan voor gehandicapten jong volwassenen, waar we een uurtje van onze tijd geven om ze een leuke middag te bezorgen! Door o.a. spellen te doen, te dansen, voetballen, presentaties te geven etc. (zo had ik bijvoorbeeld een presentatie gegeven met foto's over mijn vakantie in Bali, waarbij ze vooral de aapjes erg leuk vonden). Voor mij gelukkig niet helemaal nieuw omdat ik thuis al wat ervaring heb opgedaan met gehandicapten maar toch wel gek om dan nu met wat ouderen te werken en niet te vergeten: in het Italiaans! Maar gelukkig hebben we drie native speakers in onze groep dus dat zit wel goed.

Wel weer snel naar huis, want volgende dag mijn eerste Wiskunde toets hier, wat prima ging! Wel anders omdat ik thuis Wiskunde A heb gedaan en hier Maths SL meer weg heeft van Wiskunde B. Maar met wat werk komt dat goed, te zien aan het resultaat: 5! Niet schrikken, uit de 7. Ze werken hier niet met 10.

Rehearsals voor onze EE Show waren er ook zeker weer deze paar weken, mijn act gaat ontzettend goed al, dus we hebben nog ruim de tijd om de laatste puntjes op de i te zetten voordat de werkelijke show dan op 9 november is. Ook waren er nog een paar in between rehearsals voor de Open Dag die die zaterdag zou plaats gaan vinden. Maar dat was alleen een kwestie van herinneren.

TOEN WAS HET EINDELIJK ZO VER: mijn geliefde en gemiste familie kwam aan! Laat in de avond stond ik ze op te wachten op de Piazza hier in Duino toen ik de vertrouwde zwarte Espace aan zag rijden, na een lange trip met de auto. Na een top hereniging heb ik ze snel gebracht naar de Bed&Breakfast hier in dezelfde staat (!) wat een erg goede aanrader is, met een ontzettend aardige gastheer en gezellige kamers! En het belangrijkste: een GOED ontbijt!
De volgende dag vroeg opgestaan om die bij te wonen en we begonnen gelijk met DE rondleiding hier door het dorp natuurlijk en ontzettend toevallig dus dat het Open Dag was die dag! Dus alles was open en er waren veel mensen en demonstraties. Nog toevalliger was het feit dat de ouders van Hester (mijn co-year) er ook waren! Hoop Nederlanders dus opeens (komen er nog meer hier na...)

MEET MY FAMILY GUYS!!' riep ik de hele tijd! Waar iedereen heel enthousiast op reageerden! Ties en Ghislaine hebben zelfs allemaal Science testen gedaan mét Italiaanse uitleg van Roberto. Na alles en iedereen te hebben laten zien, zijn we met de familie naar Porto gelopen om daar in het lekkere weer van een lunch te genieten met de hele familie herenigd! Een en al genieten en een hoop verhalen te vertellen natuurlijk!

In de na middag was de Show op het grasveld hier buiten, waar we nog gerepeteerd voor hadden de laatste paar dagen. De van der Stroompjes neergezet op de eerste rij om te genieten van al die Culturele dansen en talenten waar ik elke keer over zat te praten. Zelf nog even meegedaan aan L' Ombelico del Mondo en daarna al snel met z'n allen in de auto gesprongen om in Trieste het mooie Teatro Verdi te laten zien waar ik elke week naar toe ging. Nadat het verkeer Papa toch een beetje tegenzat in Trieste, kwamen we aan en hebben we van een prachtig concert genoten dit keer van twee Duitse componisten, Wagner en Bruckner, en een erg zwetende dirigent die we goed konden zien door de ontzettend gave 'privé lodge/cabine' vooraan die ik geregeld had!
Na het concert de hele familie meegenomen door Trieste en uiteindelijk een leuke Pizzeria gevonden waar ik ze de échte Italiaanse cultuur kon laten 'proeven'. Die avond ook geslapen in de Bed&Breakfast en de volgende dag het kasteel hier laten zien, wat een echte toeristentrekker is en het prachtige uitzicht over de Adriatische Zee laten zien. Ook nog even naar Sistiana geweest waar we op het strand konden lunchen en genieten van de bootjes die in en uit de haven voeren. Met Pap ook nog even informatie opgedaan bij de haven over eventuele bootverhuur en hoe het werkte voor passanten in deze haven voor wie weet een vakantie deze twee jaar.

Die avond hadden we een échte DUTCH DINNER met maar liefst 10 Nederlanders dit keer. De familie van Hester en onze secondi waren meegekomen naar een goede Italiaan in Trieste waar we een ontzettend leuke avond hebben gehad en erg fijn dat mijn ouders nu ook weten 'wie die secondi toch zijn' waar we het de hele tijd over hebben. De avond met een goede uitsmijter afgesloten door aangehouden te worden door de Italiaanse politie omdat er door een niet wetende Hollander, mijn vader, over een doorgetrokken streep werd ingehaald op een smal bergweggetje. Waarop mijn moeder leuk wist te zeggen dat wij Nederlanders helemaal niet gewend zijn aan die bergweggetjes, want ja: WIJ HEBBEN HELEMAAL GEEN BERGEN IN NEDERLAD! Reine, Ties en Ghislaine hebben in een deuk gelegen van het lachen vooral toen de Italiaanse politie dacht dat wij als studenten wel vloeiend Italiaans konden en alle regels uit het wetboek begrepen. Gelukkig met een leuke glimlach van Ghislaine er goed onder uit gekomen mét een leuk verhaal de volgende dag.

Die Maandag wel gewoon weer naar school, maar in de pauzes wel even lekker koffie gedronken met z'n allen in de zon: ZOALS HET HOORT HIER! Op Maandag hebben we, zoals jullie weten, altijd College Life, Assembly en ook nog Tutorial Meeting. Dus hoppa de hele familie meegenomen naar het Auditorium en ze laten genieten van onze gezellige toch wel chaotische Assembly! Die maandag, 22 Oktober was het ook Sustainability Day dus ook wij hadden onze tijd daar aan besteed door verschillende workshops en/of opruim acties hier in de buurt. Die avond met z'n allen weer uiteten gegaan, en die avond mijn spullen verhuisd maar Medical Centre..
Door water lekkage op de verdieping boven mijn kamer en in de badkamer naast mijn kamer waren er wat ongezonde vochtplekken ontstaan in mijn kamer waar natuurlijk wel wat aangedaan moest worden. Dus in die tijd dat het gemaakt werd ben ik voor een weekje verhuisd naar Medical Centre met mijn roommate Moe, een extra slaapzaal eigenlijk voor mensen die heel erg ziek zijn. Alles is nu weer gemaakt, wel erg vervelend allemaal ook voor Pap&Mam niet leuk om te zien. Maar nu weer helemaal goed!

Ook de volgende dag mijn Sailing Activity laten zien: Ties meegenomen in de Laser, Pap in de motorboot en met goede wind en heerlijk weer lekker kunnen knallen! Mam en Ghislaine lekker vanaf het strand in de zon gekeken. Daarna met z'n allen weer naar Trieste om dit keer naar een Japanner te gaan, even wat anders dan Pasta. Erg lekker, maar vroeg naar huis want de volgende dag stond Venetië op het programma. Ik had een Personal Day gevraagd van school en wat handtekeningen later mocht ik mee! Dus 's ochtends vroeg vertrokken met z'n allen en de hele dag rondgelopen door die prachtige stad en ik kon ze zelfs een beetje rondleiden omdat ik nog het een en ander wist van mijn uitje van school! Alle high lights gezien en afgesloten met een pranzo (lunch) aan de Grand Canale in hartje Venetië. Daarna afscheid genomen op het treinstation, want dit was de laatste dag van hun bezoekje en ze hadden nog een hele reis terug met de auto. Wel veel fijner dat ze nu weten hoe het hier er allemaal een beetje uitziet en aan toe gaat. Wel weer stom om dag te zeggen en dan in je eentje terug te gaan met de trein, maar over 45 dagen alweer Kerstvakantie dan zie ik ze weer!

Bij aankomst terug in Duino ook gelijk weer fijn opgevangen door iedereen met het begin van de African Week! Elk jaar zijn er namelijk een aantal National Weeks, een week die helemaal in het teken staat van die cultuur/culturen. Ook gelijk weer aan de bak met de laatste dingen voor mijn History Essay met als hoofdvraag: 'Assess the importance of Balkan Nationalism as a reason for the outbreak of the First World War.' Die ik de volgende dag moest inleveren!

Na de laatste klas van de week op Vrijdag liep ik naar buiten uit de School Building pratend over wat ik toch eens zo gaan doen in mijn vrije weekend en tot mijn verbazing stond opeens..... JOCHEM daar, mijn Nederlandse co-year die nu in UWC Mostar zit!! WAT EEN VERRASSING!
Ik wist dat hij naar Italië kwam, maar niet dat hij nog even langs zou komen! Dit veranderde dus mijn hele weekend wel, gelijk weer (na papa en mama) een tour gegeven over de college, hem allemaal vrienden van mij laten ontmoeten en ook even Hester verrassen natuurlijk! Ontzettend gaaf! En uiteindelijk die vrijdag avond besloten met Charles ook van Adriatic (USA) met Jochem en zijn twee co-years uit Mostar, Yulav (Israel) en Mario (Spanje) mee te gaan naar Venetië weer! Dus die avond nog in de stromende regen de trein gepakt en weer helemaal terug naar Venetië en daar de avond doorgebracht, en vervolgens geslapen in een goedkoop hostel met z'n allen.

De volgende dag stond er een grote verrassing op ons te wachten, want in heel Venetië stond namelijk wel minimaal een halve meter water. Oeps. Gelukkig hadden ik en Yuval mijn laarzen bij me, maar Charles, Mario en Jochem zijn op blote voeten en op plankieren door heel Venetië gelopen, net zoals nog honderden toeristen. Een bijzondere ervaring wel, voor mijn derde keer Venetië. Het was zeker de moeite waard! En super leuk alle verhalen te horen van Jochem hoe het er daar in Mostar aan toe gaat.
In de avond snel weer de trein terug gepakt met z'n allen richting Duino om daar de African Show nog mee te maken. Wat een GEWELDIGE SHOW! Ik kan niet anders zeggen, de hele avond met mijn mond open gezeten van verbazing en vermaak. De show varieerde van échte Afrikaanse dansen met heel veel schuddende billen, Waka Waka for Africa tot een steengoede rap van David uit Zambia. (die kunnen jullie je misschien nog wel herinneren Pap&Mam, Ties en Gigi?)
Door die rap zaten mensen gewoon met tranen in hun ogen omdat hij zo uit het hard rapte. Hij eindige met de woorden: 'Some call it Africa, I call it home.' Op dat soort momenten hou ik echt van mijn college hier met al die culturen. Heel bijzonder!

Jochem vond het ook echt te gek, hij kende dit soort shows niet echt op Mostar. Afsluitend hadden we nog een groot feest met z'n allen en zou er de volgende dag, Zondag alweer, een African Food Taster Session plaats vinden waarmee ze de African Week zouden afsluiten met allemaal lekker eten wat ook echt super leuk was! Die avond wilden mijn co-years uit Mostar vertrekken maar door het slechte weer (Bora... 30 tot 40 knopen wind) reed de bus niet. En moesten ze dus nog een dag blijven. Wat natuurlijk helemaal geen straf was!

En toen was het alweer Maandag en begon ik na een fantastische, avontuurlijke week weer aan een nieuwe week school. Gelukkig wel maar een kort weekje, want Woensdag staat het Long Weekend al op ons te wachten (een soort Herfstvakantie). Ik ga met een leuke groep vrienden een paar dagen naar Ljubljana de hoofdstad van Slovenië! Ontzettend veel zin in! Kan niet wachten!

Tot snel allemaal! Het gaat jullie goed! Hoop dat jullie ook allemaal een leuke Herfstvakantie hebben gehad! Al een heleboel leuke verhalen gehoord van mijn oude klasgenoten over Rome, kan niet wachten er meer te horen!
Zo, een lange blog voor afgelopen twee weken dus ik ga hem ook niet nog langer maken...

Arrivederci!