Something what you call: an amazing week!

Buongiorno a tutti!
'Benvenuti allo spettacolo alla Giornata Internazionale della Pace!'
Zo opende ik in Italiaans afgelopen vrijdag de Peace One Day Show in hartje Trieste! Gelukkig mocht ik daarna weer in het Engels praten. Maar laat ik het weer oppikken bij het begin..

Vorige week was een geweldige, bijzondere, drukke, indrukwekkend en vooral slopende week waarin er veel is gebeurd.
We hadden maar drie dagen school aangezien we bijzondere evenementen hadden (Opening Ceremony, Peace One Day). Waar ik later in mijn blog meer over zal vertellen.

Mijn maandag is hier gelukkig niet de saaie maandag die we in Nederland kennen, want we hebben hier namelijk een acht daags rooster. Dat houdt in dat de dagen hier nummers zijn en je ze doortelt dus ma 1, di 2, wo 3, do 4, vrij 5 (weekend) ma 6, di 7, wo 8 en dan is donderdag opeens dag 1. Zo heb ik dus elke maandag een ander lesrooster.
Zo voorkom je dat je elke maandag in een sleur komt en weer begint met bijvoorbeeld Wiskunde. Ook is het handig zoals in deze week als we twee dagen geen lessen hebben, dan stopt de teller en gaan we weer verder met tellen na die twee dagen zonder lessen. Dit voorkomt dat je lessen mist! Ik hoop dat jullie het een beetje begrijpen heeft voor mij ook een tijdje geduurd. Maar ik vind het in ieder geval een beter systeem dan in Nederland.

Die maandag avond had ik mijn eerste koor repetitie wat erg leuk was en me weer een beetje deed denken aan mijn Hofplein voorstellingen thuis. We kregen gelijk te horen dat we deze Donderdag ons eerste optreden hadden tijdens de Opening Ceremony. Ook stond deze hele week nog in teken van andere rehearsals, met name voor onze acts tijdens de Peace One Day Show. Dus na mijn repetitie van koor jumpte ik gelijk in de volgende repetitie. Namelijk van L'ombelico del mondo (wat letterlijk betekent, de navel van de wereld) dat was een internationale dans die we dus gingen performen in de Peace One Day show.

Die avond moest er natuurlijk ook nog het een en ander aan huiswerk gedaan worden, ze werken hier veel met Essays en Worksheets heb ik al gemerkt dus Economics en History waren dit keer aan de beurt. Ook moest ik een Essay schrijven voor Italiaans over wat ik doe in mijn 'tempo libero' (vrije tijd)! Toen ik hem vandaag terug kreeg, was mijn lerares erg onder de indruk, dus dat is fijn om te horen!

De volgende dag had ik in de avond mijn Tutorial Dinner. Ik heb ooit uitgelegd dat ik een Personal Tutor heb (een soort mentor) en een Residence Tutor (iemand die checkt of je in je kamer bent en over alles in en rondom het huis gaat). Dus elke maand heb je met je Tutorial group een dinner bij je Tutor thuis en dat was dus deze Dinsdag. De secondyears uit mijn groep hadden gekookt voor ons en dat was een hele gezellige avond. Gek gevoel om je bij een leraar gewoon thuis te voelen. Ook iets wat je misschien niet veel ziet thuis in Nederland.

De volgende dag had ik na alweer mijn laatste schooldag voor die week mijn eerste Filmclub meeting waar we de film 'Das Leben der Anderen' gekeken hebben en daarna ook uitgebreid besproken. Een goede en interessante film over de Stasi in het oostelijke deel van Duitsland toen het verdeeld was in twee delen en onder de macht stond van het communistische Rusland! Ook heb ik nog even met mijn opa Evert kunnen skypen wat erg leuk was!

Overigens was het de 19de van September wat betekent dat UWC 50 jaar bestaat! HOERA!
Dat we hebben deze week dus met verschillende evenementen gevierd: Het begon met de Opening Ceremony op Donderdag. Waar iedereen in de ochtend verkleed in hun nationaal kostuum (ik dus met een boerenkiel en een geblokte rood witte zakdoek om mijn nek en een hoedje, klompen waren sloffen dus dat ging niet echt) de bus instapte op weg naar het onwijs grote oorlogsmonument hier dichtbij. Dat was erg indrukwekkend, daarna zijn we naar een plek ergens boven op de berg gegaan met een fantastisch uitzicht en alweer een geweldig mooi monument (Ara Pacis). Leuk om de omgeving waar we nu zijn ook wat beter te leren kennen nu. Zoveel historie hier, niet normaal. Dat is natuurlijk ook een van de redenen waarom het college hier van start is gegaan.

Daar boven op de berg was een grote tent opgezet waar de Opening Ceremony zou worden gehouden. Het begon met een optreden van het koor, ik dus ook, en dat ging heel goed. Aangezien ik ook aangewezen was als vlaggendrager moest ik gelijk door naar achter om daar onze mooie Rood-witte-blauwe vlag te vinden tussen de 87 andere vlaggen. Toen het zover was, werden alle landen opgenoemd en mochten we één voor één opkomen en lekker met onze vlag alle kanten opzwaaien terwijl er natuurlijk een luid applaus klonk. Als je dan keihard 'THE NETHERLANDS!!" hoort en Reine, Annelies en Hester juichen komt er wel een onwijs grote smile op je gezicht te staan als je oploopt en voel je je toch wel even heel trots op je eigen kleine landje Nederland. Na de vlaggen, kwamen er een hele hoop Speeches van allemaal belangrijke mensen. Onder andere ook van de Minister van Onderwijs van Italië wat wel erg bijzonder en leerzaam was.
Na de toch wel lange plechtige ceremonie mocht het koor (nadat de helft was wakker geschud) weer een lied zingen. Nadat alle stokbroden waren opgegeten, die de Fransen hadden meegenomen als rekwisiet van hun land, was het eindelijk Lunch tijd en hebben we heerlijk gegeten op een mooie plek hier in de buurt ook. Een mooie afsluiter van een mooie feestdag voor UWC.

Eindelijk was de dag aangebroken van Peace One Day, zoals ik een paar weken geleden nog never nooit van Peace One Day had gehoord vloog het begrip hier wel om je horen de hele dag. De dag begon met een gezellige Residence breakfast, waar iedereen wat lekkers maakten. Ik had wat worstjes gebraden en een lemon cake gemaakt (zoals mijn oma, mimi dat zo goed kan). Ontzettend lachen om met alle jongens (want ik woon in Old Offices, de jongens residence) samen te ontbijten en het voelt al een beetje als broers.

Vervolgens heb ik naar een paar ontzettend interessante speeches geluisterd en verscheidene workshops gedaan die de mensen hadden georganiseerd voor de verjaardag van UWC en Peace One Day. Ook heb ik een uurtje met Guinevre uit Milaan, waar ik die zelfde middag de Show mee zou gaan presenteren, het een en ander op papier gezet en wat geoefend.

Na een uitgebreide lunch op ons grote grasveld hier (Foresteria Lawn) hees ik mezelf in mijn pak met o.a. mijn nieuwe witte overhemd die ik opgestuurd had gekregen van papa en mama en ook met mijn Italiaanse strik van mijn Oma, Mimi. We vetrokken weer met z'n allen richting Trieste, waar we bij aankomst toch wel gek werden aangekeken door de inwoners. Iedereen in zulke gekke maar wel mooie kostuums, vlaggen en muziek!? Mensen vroegen ons wat we gingen doen en al snel volgde een grote groep mensen ons naar de Piazza della Borsa waar we onze show zouden geven. De technici hadden alles al opgebouwd en toen opeens uit het niets iemand begon te dansen (een zogenaamde FLASHMOB!) was de show geopend.

Ik opende het daarna nog wel officieel met bovenstaande regel (Buongiorno a tutti etc.)
Het presenteren ging erg goed, ook al was het af en toe wel lastig zo te improviseren in het Engels want als een non native speaker moet je natuurlijk alles op het moment ook nog eens vertalen. Terwijl Guinevre uit Milaan alles in haar mothertongue mocht doen. Maar de mensen vonden ons een charismatisch koppel en erg grappig. Zelf heb ik ook nog meegedaan in een paar acts, Swing Dance (een koppel dans, ik danste met Victoria from the UK), Bollywood Dance, African Dance en L'ombelico del mondo (de act die ik al eerder had beschreven). Na al die rehearsals die week kon het natuurlijk niet fout gaan! Er had zich een enorme groep mensen gevormd op de Piazza en ik heb onwijs veel lol gemaakt tijdens het presenteren. Een super ervaring, net zoals ik dat op Hofplein kende, hoe je met z'n allen zo hard voor iets werkt en dan aan anderen laat zien. Dat is gewoon heel gaaf en het repeteren en optreden schept ook een enorme band. Na afloop hadden we een grote optocht door Trieste met onze vlaggen en een Mexicaanse Band. Zelfs mijn Engels lerares uit Oostenrijk kwam naar mij toe en zei dat ze zo trots op me was omdat ik had laten zien dat wij als non native speakers de 'courage' hadden om voor een grote groep te spreken. Super gaaf om zo'n compliment te krijgen natuurlijk.

Ik denk dat het een erg geslaagde dag was en dat we de mensen in Trieste goed hebben laten zien hoe belangrijk het is dat er vrede is tussen de landen zoals wij dat ook hebben op ons college. Ik zat laatst bijvoorbeeld aan tafel met iemand uit Palestina en Israel, wat natuurlijk best apart is omdat die twee landen in oorlog zijn maar heel bijzonder om te zien hoe zij gewoon met elkaar over weg kunnen.

Na de optocht stapten iedereen weer in de bus, behalve ik en nog een paar mensen want wij zouden die zelfde avond nog gaan naar Teatro Verdi. Ik had verteld over die 'seizoenkaart' die ik hier heb, voor zeven voorstellingen. Dus die vrijdag was het weer zo ver, na een lekkere pizza met z'n allen mochten we weer naar dat prachtige theater en dit keer was Beethoven aan de beurt. Met dit maal ook een prachtig koor en een paar super goede solisten!
Een en al genieten.

Daarna de bus terug gepakt weer terug naar het kleine mooie Duino want.. die volgende dag stond VENETIË op het programma. Alweer zoiets gaaf, ik zei het al 'An amazing week'.
De bus vertrok die dag om 6:45, dat was een vroegertje dus, maar zó de moeite waard! Na een busreis van 2 uur, en een stukje met de pont (wat eigenlijk al super gezellig was met z'n alle liedjes zingen in de bus noem maar op). Maar toen de skyline van Venetië in beeld kwam bij aankomst met de pont.... WOW dan knipper je toch wel even dubbel met je ogen. Ik was nog nooit in Venetië geweest, ik had alleen ooit een boek erover gelezen en een paar films gezien. Maar het was nog veel mooier dan ik me had voorgesteld. Zoveel mooie historische gebouwen, gekke kleuren hoge huizen met smalle steegjes, lekker eten overal, winkeltjes en verkopers, die geweldige historie, al dat water overal en die gondola's natuurlijk: GE-WEL-DIG!

We kwamen daar aan en we hadden eigenlijk een soort tour met onze History teacher, Eunice, die ons naar allemaal bijzondere plekken bracht en er dan vervolgens ook van alles over kon vertellen! Wat een interessante historie heeft die stad zeg, ongelofelijk. Ook hadden we wat free time waar ik lekker heb geluncht met wat mensen die ik nog niet zo heel goed kende, maar nu wel beter heb leren kennen! Wat natuurlijk erg leuk is! Ik zat aan tafel met Destiny uit Canada, Matteo uit Mexico, Jamila uit Denemarken, Tara uit de Caribbean en Nikita uit Frankrijk. Ook heb ik wat leuke souvenirs gekocht en 'zoals het hoort' ook even verdwaald geweest in de smalle pittoreske steegjes van Venetië. Maar wees niet ongerust, ik had een native Italian speaker bij me dus we hebben zo de weg gevraagd. Ik ben ook nog naar een aantal bijzonder mooie katholieke kerken geweest met prachtige fresco's aan de muur waar mijn lerares dan ook heel veel over kon vertellen. Uiteraard ook even een kaarsje aangestoken voor jullie thuis!

Nadat iedereen op tijd was aangekomen bij ons meeting point (in tegenstelling tot de vorige groep van twee weken geleden) vertrokken we weer richting 'huis' en sloten we met een mooie zonsondergang onze dag af in Venetië. Een dag die we niet snel meer zullen vergeten, in ieder geval ik niet.

De volgende dag lekker uitgeslapen en nog even wat research gedaan voor huiswerk. Mijn Zondag was, een wat je noemt 'chill' dagje net zoals thuis alleen dan zonder een lekker zondagochtend ontbijt...
En vandaag begon de week weer met Day 5 en heb ik interessante lessen gehad. Ook de eerste Herfst storm helaas, maar volgens mij is er hier over een paar dagen weer beter weer voorspeld!

Ik vond het leuk weer even te schrijven voor jullie op de traditionele maandagavond! Deze week is zoals jullie hebben gelezen, heel bijzonder en ONTZETTEND GAAF. Ik ga nu een iets 'normalere' week in maar het blijft UWC natuurlijk.

Goed om af en toe van jullie te horen ook via mijn ouders en lief dat jullie allemaal vragen hoe het met me gaat. Vergeet niet dat ik het ook hartstikke leuk vind om jullie verhalen te horen! Ik ben vaak nog online op Facebook, omdat dat hier op de college ook veel wordt gebruikt om foto's te delen etc. Dus daar kun je ook heel erg mee up to date blijven!

Have a nice week also and tot volgende week maar weer!

Ciao ciao!